Εργασιακός ρατσισμός

Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, οι εργασιακές αμοιβές των παχύσαρκων είναι χαμηλές και άνισες, αφού σε θέσεις υψηλά αμειβόμενες προωθούνται άτομα φυσιολογικού βάρους. Επιπλέον, οι σύμβουλοι καριέρας προτείνουν ανθρώπους με περιττά κιλά σε θέσεις, που δεν χρειάζονται διαπροσωπική επαφή με τους πελάτες. Κοινώς, προσπαθούν να τους κρύψουν από τον κόσμο!

Αγαπητοί μου εργοδότες, σύμβουλοι καριέρας και όλοι όσοι ευθύνονται για αυτόν τον αποκλεισμό, μάθετε πως η παχυσαρκία δεν είναι κολλητική και πως οι παχύσαρκοι είναι και αυτοί άνθρωποι. Άνθρωποι με όνειρα για την ζωή, προοπτικές καριέρας, άνθρωποι που χρειάζονται δουλειά για να ζήσουν, άνθρωποι...

Ακόμα, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Yale οι γυναίκες έχουν διπλάσια πιθανότητα να υποστούν διακρίσεις με κριτήριο το βάρος τους στο εργασιακό τους περιβάλλον, σε σύγκριση με άντρες ίδιου ΔΣΜ (Δείκτης Σωματικής Μάζας).

Συγγνώμη αγαπητοί μου εργοδότες, αλλά και οι παχύσαρκες γυναίκες είναι άνθρωποι. Γιατί τέτοιος αποκλεισμός; Το καταλαβαίνω, αγαπητοί μου, θέλετε το καταλληλότερο άτομο να δουλέψει για εσάς και το σέβομαι απόλυτα. Αλήθεια. Αλλά προτού απορρίψετε ένα άτομο λόγω εμφάνισης κοιτάξτε λίγο και τα προσόντα που έχει. Εργατικότητα, όρεξη και πάθος για δουλειά, σπουδές. Εντάξει, έχει και λίγα κιλά παραπάνω και λοιπόν; Αφού έχει όλα τα υπόλοιπα προσόντα, πρέπει να την προσλάβετε. Σκεφτείτε την περίπτωση να είσαστε εσείς στην θέση της και να ζητούσατε δουλειά.

Άλλος ρατσισμός στο εργασιακό χώρο αφορά τις γυναίκες με παιδιά. Πολλοί εργοδότες αποφεύγουν να προσλάβουν μητέρες λέγοντας διάφορες δικαιολογίες. Έτσι μία μητέρα που έχει ανάγκη για δουλειά δεν μπορεί να βρει εξαιτίας των παιδιών της. Τι να κάνει αυτή η γυναίκα; Να κρύψει πως έχει παιδιά; Να μη το αναφέρει καθόλου στο βιογραφικό της; Τι μπορεί να κάνει; Δεν είναι τόσο άδικο;

Τελειώνω αυτό το κείμενο με την ελπίδα πως στο άμεσο μέλλον θα εξαφανιστεί αυτός ο ρατσισμός...