Με έπιασαν οι κακίες μου και έχω κέφια!

 

Γράφει: Ειρήνη Σάββα

 

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί οι γύρω σας, λένε κακίες και μιλάνε πικρόχολα για σας;

Είστε από τους ανθρώπους που έχουν δεχτεί τα ανελέητα ειρωνικά σχόλια συγγενών, φίλων, γνωστών, συμμαθητών, συμφοιτητών και πάει λέγοντας; Διαβάστε το παρακάτω κείμενο τότε..

 

Στην περιβόητη εποχή που ζούμε οι άνθρωποι έχουν αλλάξει 360 μοίρες από την εποχή των δεινοσαύρων. Τότε, ίσως, να έτρεχε και κανένας να μας γλυτώσει από τα δόντια κανενός τυραννόσαυρου. Αστεία – αστεία αλλά είναι η πάσα αλήθεια. Έχουμε αποξενωθεί ως άνθρωποι, ως κοινωνία κτλ. Όλοι είναι μπροστά από μια συσκευή όλη μέρα. Η κοινωνικοποίηση είναι μόνο τα facebook, τα κλαμπ και τα μπουζούκια. Αν κάποιου δεν είναι του χαρακτήρα του ή δεν του αρέσουν όλα αυτά αυτομάτως, τον χαρακτηρίζουν αντικοινωνικό. Μιας και δεν έχει να ανεβάσει φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από χώρους ξέφρενης διασκέδασης. Πολλοί είναι αυτοί που βγάζουν τη γλώσσα τους περίπατο και λένε: άμα αυτός δεν πάει εκεί ή δε μιλάει πολύ, δεν κάνει για τίποτα. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι δεν έχει φίλους για να μην πηγαίνει σε τέτοιους χώρους. Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι πρόκειται για λογικούς ανθρώπους που τους ικανοποιούν τα απλά πράγματα, π.χ. μια βόλτα το βράδυ στο Θησείο ή στο Μοναστηράκι. Που είναι το κακό; Κρίση έχουμε. Εξάλλου δεν αγαπούν όλοι οι άνθρωποι τη ξέφρενη νυχτερινή διασκέδαση και αμέσως - αμέσως κάποιοι τους κολλάνε εκατόν ταμπέλες.

 

Έχω ακούσει ορισμένους γονείς να μιλάνε για παιδιά γνωστών τους που πήγαν στο εξωτερικό (για σπουδές). Τα κατηγορούν συνεχώς, ότι πήγαν εκεί για να κάνουν τη ζωούλα τους, να γυρίζουν και να αλλάζουν πουκάμισο – πουκάμισο τους/τις γκόμενους/νες. Ξέχασα να πω, πως ρίχνουν στα παιδιά και εκατόν φταιξίματα για ότι συμβεί χωρίς τα ίδια να έχουν ιδέα. Τις πλείστες φορές αυτοί οι πολύξεροι κουτσομπόληδες δε γνωρίζουν τίποτα από την πραγματική ζωή που κάνουν τα παιδιά εκεί που είναι. Είναι απλά φαντασιώσεις. Φυσικά, δεν αντιλέγω κάποια παιδιά τείνουν να τα κάνουν όλα τα παραπάνω, αλλά δεν είναι όλα τα παιδιά τα ίδια. Ε για όνομα του Θεού!! Κάποια είναι πιο χαμηλών τόνων, προπαντός εκείνα που στο σχολείο ήταν«σπασίκλες». Αν δεν τους αρέσουν τα παιδιά του άλλου να «ράβουν στοματάκι, please»!!

Από την άλλη έχω προσέξει ότι όταν όλα αυτά τα κάνουν τα παιδιά τους και σε ακόμα χειρότερη εκδοχή, το καυχιούνται και από πάνω. Είναι περήφανοι γονείς. Ωωωω Παναγίτσα μου δεν υπάρχουν καλύτερά τους! Άσχετα εάν ο γιος τους γκαστρώσει καμιά κοπέλα και τρέχει να εξαφανιστεί με ένα κατεβατό ψέματα τη φορά, μην της αναγνωρίσει το παιδί και πληρώνει διατροφή. Το θεωρούν μαγκιά. Μην παραξενευτείτε όντως γίνεται αυτό.

Ε ρε τι σου είναι ο άνθρωπος!!! Σκέτη αφασία..

 

Έτσι είναι σήμερα αν κάτι στραβά σου «κάτσει» στη ζωή, εσένα, θα σου στραβοκάτσει και στο λαιμό που το είπες. Δύσκολα θα βρεις κάποιον να σου συμπαρασταθεί και να σε στηρίξει. Οι φίλοι και οι συγγενείς που ξέραμε παλιά, έχουν πεθάνει, κατά μία έννοια. Δε λέω υπάρχουν και εξαιρέσεις. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας, χαρακτηρίζονται ως «φίλοι-εχθροί». Αν θα τρέξουν, είναι για να σε πικράνουν περισσότερο, να σου παίξουν τους έξυπνους και για να σε πικάρουν με πράγματα μη σχετικά με την παρούσα περίπτωση. Δεν κοιτάνε τα δικά τους. Έχουν την ιδέα ότι θα σου βάλουν λάδι στη φωτιά για να θεωρήσεις δήθεν, εσύ τον εαυτό σου ανάξιο και αυτούς εξαίρετους σε όλα, ακόμα και σε πράγματα που δεν τα καταφέρνουν. Όπως ένα μικρό παιδάκι που έχει ταλέντο στη ζωγραφική, και στα μαθηματικά δεν πιάνει μία. Και όμως, πασχίζουν να σε πείσουν οι γονείς του, ότι ξέρει μαθηματικά καλύτερα από κάποιον που έχει σε αυτό τον κλάδο, πτυχίο ή και το αντίθετο.

 

Δυστυχώς αυτό έχουν σκοπό. Να σε απογοητεύσουν και αν είσαι από αυτούς που μόλις πήραν το πτυχίο τους και ψάχνεις για δουλειά. (Δεν πιστεύουν καν, ότι τα κατάφερες να πάρεις πτυχίο ενώ ο γιος τους δεν έχει) Μιλάμε έχεις χτυπήσει πάνω από εκατό πόρτες για μία συνέντευξη και δεν τα κατάφερες ακόμα να προσληφθείς, θα σου πετάξουν αυτοί οι εξαίρετοι άνθρωποι που εμπιστεύεσαι τα μυστικά σου: «Ξέρεις κάτι δεν είναι οι δυνατότητές σου τι πήγες εσύ; Αν πήγαινα εγώ ή η κόρη μου θα τα καταφέρναμε.» ή «Τι περίμενες δηλαδή; Ήταν αναμενόμενο αγάπη μου, αφού δεν κάνεις». Κουχ κουχ κουχ και ενδέχεται αυτοί να μην έχουν καν ιδέα ή και πτυχίο περί της δουλειάς που ψάχνεις εσύ. Να είναι παντελώς άσχετοι!! Ναι, ναι!!! Μη σας πω και για περιπτώσεις που δεν έχουν καθόλου, μα καθόλου πτυχίο και σας παίζουν τους έξυπνους, σε στυλ μεγαλοεπιχειρηματίες, για εργασίες που η αγγελία το ζητάει.

Ο «Ψιλομυτισμός» δηλαδή, σε όλο του το μεγαλείο.

Μην πιστέψετε τώρα ότι αυτοί που τα λένε αυτά, αν ήταν στη θέση σας θα τα κατάφερναν. Μπα, δε νομίζω. Μόνο κάτι άξεστοι μιλάνε έτσι, που νομίζουν ότι κατέχουν τα πάντα επειδή τα βρήκαν έτοιμα από την οικογένεια του/της γκόμενου/νας.Κάτι ξέρουμε και εμείς από δαύτα...

 

Μόλις μου ήρθε μία περίπτωση ζήλιας στο μυαλό, που θυμάμαι χαρακτηριστικά. Αν δεν τη γράψω θα σκάσω.. Ήταν όταν είχε μαθευτεί ότι μια κοπέλα θα συνδύαζε δύο σπουδές μεταξύ τους και θα έφευγε στο εξωτερικό (ήταν πάρα πολύ καλή μαθήτρια στο σχολείο). Είχε πάρει η μαμά μιας άλλης κοπέλας, τηλέφωνο τη μαμά της και της καυχήθηκε με ένα τουπέ ότι η κόρη της κέρδισε 3 θέσεις σε 3 διαφορετικά πανεπιστήμια κατά τις πανελλήνιες εξετάσεις. Και όπως όλοι ξέρετε κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό που να βαράς το κεφάλι στον τοίχο, απαγορεύεται. Στις πανελλήνιες μία θέση δικαιούσαι, αλλά το πλάσμα του Θεού την πήρε για τόσο χαζή τη μητέρα του άλλου κοριτσιού που νόμισε ότι θα την πίστευε για να την πικάρει. Άστε που δε βλέπω το λόγο που το έκανε αυτό, αφού στην τελική, η κόρη της δεν είναι φοιτήτρια σε κανένα από τα τρία πανεπιστήμια που έλεγε.

 

Κακά τα ψέματα στον κόσμο που ζούμε βασιλεύει η ζήλια και η κακία. Παραδεχτείτε το! Κάτι σαν...αν δεν πεις την κακία σου δεν πάει η μέρα σου καλά ωρέ!

Ωστόσο, μπορεί να σου έρθει βοήθεια ή και στήριξη από εκεί που δεν το περίμενες. Από αγνώστους, ας πούμε! Και όμως έχει τύχει, οι ξένοι να μας ανοίγουν τις πόρτες διάπλατα ενώ οι δικοί μας... Ντε και καλά να μας δώσουν την κλωτσιά να πέσουμε από κάνα γκρεμό κάτω, γιατί έχουν τη φαεινή ιδέα ότι τους ζηλεύουμε, λες και δεν έχει περάσει από το μυαλό μας το αντίθετο. Ε, για να είναι η κάθε τους κουβέντα φαρμάκι; Ε, για να μη μας δίνουν παιδί για να βαφτίσουμε και άμα βαφτίζουμε κανενός ξένου να το κρατάνε και να το κοπανίζουν. Μα λέμε να βλέπουν τη φωτό στο ψυγείο με ένα βλέμμα σαν να μπήκε μικρή μύγα στο μάτι και να αναφωνίζουν με μια φωνή (που σε πιάνει ανατριχίλα) λες και δε ξαναείδαν μωρό στη ζωή τους και ειρωνικά κιόλας: «Για δες Κατερίνα μου είναι το μωράκι που βάφτισε η Χριστίνα μας. Μα τι όμορφο μωρό! Μα τι κάνει η Χριστίνα μας, βρήκε δουλειά με τόσα πτυχία που έχει ή τα έχει για κορνίζα μόνο;»

Τώρα αυτό δεν είναι ζήλια;

 

Να έχεις σχέση με κάποιον. Οι περιττοί άνθρωποι να μην το ξέρουν και η άλλη τύφλα στη ζήλια που δε ξέρει αν έχεις ή αν δεν έχεις, να σε πρήζει επί δέκα ώρες για τον δικό της. Μπας και σου βγάλει άχνα για να την πει παρακάτω. Αχ, δώσε υπομονή Θεέ μου με όλα αυτά που γίνονται!

Η αλήθεια να λέγεται, δεν είναι ωραίο να μάχεσαι του άλλου για τον/την γκόμενο/α σου, δε σε παίρνει μετά στα σοβαρά, σε δουλεύει. Τέλος πάντων, επιστρέφω στο θέμα αυτής της παραγράφου. Όταν οι «φίλοι - εχθροί» σου, που σε αγαπούν«πραγματικά», μάθουν για την υποτιθέμενη σχέση σου, να ξέρεις το εξής: θα κάνουν τα αδύνατα-δυνατά για να στη διαλύσουν οπότε καλύτερα κράτα αποστάσεις. Ξέρω τι λέω..

 

Παρόλα αυτά, έχει παρατηρηθεί ότι αυτούς που τους κριτικάρουν με «μεγεθυντικό φακό» και ανακατεύονται στη ζωή τους.Δεν τους βρίσκουν ρε παιδί μου και αυτούς τους ανθρώπους τίποτα ίσιο, τίποτα καλό και τίποτα σωστό, είναι αυτούς που τους ζηλεύουν. Έχω δει ανθρώπους να τα πηγαίνουν τόσο καλά με διάφορα, ακόμα και στην εργασία που ανάλαβαν να κάνουν, που ενώ ο άλλος ο κόσμος τους κανακεύει. Οι «φίλοι-εχθροί» δεν τους θεωρούν ακόμα και στην επιτυχία τους, άξιους για κάτι. Τους έχουν για άχρηστους και του πεταμάτου. Άσχετα αν αυτοί δεν κάνουν τίποτα στην καθημερινότητα τους γιατί βαριούνται και τα περιμένουν έτοιμα από τους άλλους. Είπαμε πριν από που..

 

Αυτό πιστεύω, συμβαίνει λόγω υπερβολικής παρακολούθησης από τους «φίλους – εχθρούς», στα λεγόμενα profiles που έχουν τα ανύποπτα πρόσωπα στο διαδίκτυο. Υπάρχουν άτομα που τα έχουν ξεκλείδωτα και μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση σε προσωπικές στιγμές και δημοσιεύσεις. Προπαντός όταν φαίνονται δημόσια οι χώρες διαμονής, οι φωτογραφίες, τα πανεπιστήμια που σπούδασες και οι σχέσεις. Βάλτε του ρίγανη είστε «διάσημοι» στο ευρύ κοινό τους.

 

Θέλω να πω, από αυτά τα μικροπράγματα πιάνονται, ψάχνουν αιτία να αναμασούν. Τις πιο πολλές φορές προσθέτουν και ψέματα μέσα σε αυτά που λένε για το άτομο, ώστε να το παρουσιάσουν ως το χειρότερο στον κόσμο. Συνήθως, αυτοί οι«φίλοι – εχθροί» διαλέγουν τους γονείς του ατόμου που παρακολουθούν για να του παρουσιάσουν το παιδί του ως μπελά, γιατί νομίζουν ότι θα διαλύσουν τη σχέση γονέα – παιδιού. Λες και ένας γονέας που ξέρει το παιδί του, θα υποκύψει στις ασυναρτησίες τους. Και κάτι άλλο, αν υπάρχει η περίπτωση να μη βλέπουν profiles γιατί δε ξέρουν με τι όνομα γίνατε μέλος,ρωτάνε πάρα πολλά πράγματα (αδιάκριτα) τους γονείς του παιδιού και κυρίως τη μητέρα. Μη χάσουν! Ααα και πολλές φορές δεν την πιστεύουν και βγάζουν από το μυαλό τους σενάρια.

 

 

Δεν είναι ωραίο πράγμα να υποτιμούν τη νοημοσύνη σου εφόσον έχεις καταφέρει τόσα. Επίσης, δεν είναι ορθό να γυρίζουν κάθε λίγο και λιγάκι στο παρελθόν τον καιρό που πήγαινε σχολείο κάποιος και να του τα βαράνε. Ναι ρε άλλαξε και φάτσα και μαλλί και φρύδι. Αν δε σου γουστάρει τι κοιτάς; Στο κάτω – κάτω αν δεν αλλάζαμε θα είχαμε ορμονικό πρόβλημα.. Δε σημαίνει ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, ένας άνθρωπος πρέπει να παραμείνει ο ίδιος και μετά από 300 χρόνια μετά Χριστόν! Όλοι αλλάζουν, πάρτε το χαμπάρι.